مدیر 
مجيدرضا حريري در گفت‌وگو با ايسنا، درباره برقراري پيمان‌هاي پولي دوجانبه ايران با سه کشورعراق، ترکيه و روسيه که هفته گذشته به طور از سوي بانک مرکزي اعلام شد، اظهار کرد: معمولا کشورهايي به سمت برقراري پيمان هاي پولي دو جانبه مي روند که تعادل بين صادرات و واردات آن ها وجود داشته باشد و با اين کار مي توانند به نوعي از تعادل دست يابند. وي ادامه داد: درغير اين صورت اگر مازاد دريافتي واحد پولي باشد که به سرعت امکان تبديل شدن آن به ارزهاي معتبر دنيا وجود نداشته باشد چنين اقدامي درست نيست.
نايب رييس اتاق بازرگاني مشترک ايران و چين عنوان کرد: به عنوان نمونه اگر پيمان هاي پولي دو جانبه بين کشورهاي آ سه آن (اتحاديه ملل جنوب شرق آسيا) وجود دارد به اين دليل است ميزان مبادلات اين کشورها با يکديگر هماهنگ است. واحد‌هايي مانند ين ژاپن، يوآن چين و وون کره هر يک پول‌هاي قدرتمندي در دنيا به حساب مي‌آيند و به سرعت قابل تبديل هستند. همچنين نسبت‌هايشان به ارزهاي معتبر جهاني تقريبا ثابت است.
حريري با بيان اينکه پيمان‌هاي پولي دوجانبه مي‌تواند ريسک‌هايي داشته باشد، گفت: حتي زماني که ما منابع ارزي‌مان را از دلار به يورو تبدلي کرديم هميشه اين ريسک وجود داشت که تعادل بين دلار و يورو به هم بريزد و باعث زيان‌هايي شود. معمولا و بر اساس روال تاريخي تا کنون دلار واحد پول با ثبات تري در دنيا بوده است.
رييس کميسيون مديريت واردات اتاق بازرگاني ايران با ارزيابي از برقراري پيمان پولي دو جانبه با سه کشورعراق، ترکيه و روسيه اظهار کرد: سياست درستي نيست که ما با کشوري مانند عراق پيمان پولي دو جانبه منعقد کنيم، چرا که ايران به ميزان بسيار بيشتري به عراق جنس مي فروشد و حدود 14 ميليارد دلار ميزان صادرات ايران به عراق است اما از آن طرف ايران واردات چنداني از عراق ندارد.
حريري ادامه داد: با روسيه نيز مبادله تجاري زيادي نداريم. ايران با مجموع نفت و ساير کالاها به ميزان بيشتري به روسيه فروشنده است. همچنين ارزش پول ترکيه در يک سال گذشته بين 20 تا 30 درصد نسبت به دلار افت داشته که اين موارد مي‌تواند به زيان ما باشد.
وي با بيان اينکه مجموعه مبادلات ايران با سه کشورعراق، ترکيه و روسيه به غير از بخش قاچاق بيشتر به نفع ايران است، ادامه داد: نمي دانم با اين کار دنبال چه هستيم؟ آيا قرار است برقراري اين پيمان‌ها موجب بالا رفتن حجم مبادلات مان با اين کشورها شود؟ اگر در ايجاد پيمان هاي دو جانبه کار کارشناسي صورت بگيرد که منجر به افزايش صادرات غير نفتي کشور شود (البته اين افزايش صادرات غير نفتي به ارزهاي معتبر تبديل شود و به زيان صادرکننده نباشد) مي‌تواند اقدام مثبتي باشد.
نايب رييس کميسيون مديريت واردات اتاق بازرگاني ايران معتقد است: ابتدا بايد به شکل محدود و در مقياس هاي کوچک و اقلام مشخص، پيمان‌هاي پولي دو جانبه را به اجرا درآورد و بعد اگر نتيجه مثبت به همراه داشت مي توان چنين پيماني را افزايش و تعميم داد.
حريري با بيان اينکه اقداماتي مانند پيمان‌ها پولي دو جانبه تاثير مثبتي در اقتصاد کشور نخواهد داشت، درباره اينکه چرا چين به سمت برقراري پيمان‌هاي پولي متعددي رفته است؟ گفت: چين با کشورهاي “آ سه آن” و روسيه پيمان دو جانبه برقرار کرده است. همچنين اين کشور به مقدار بيشتري مواد اوليه و مواد خام از اين کشورها مي‌خرد و به شکل متعادلي با آن‌ها تبادل تجاري دارد.
وي اضافه کرد: پول چين واحد قدرتمندي است؛ يوآن واحد پولي است که مي توان در همه جاي دنيا آن را تبديل کرد و از ثبات نسبي نسبت به ارزهاي معتبر دنيا برخوردار است.
حريري با بيان اينکه در طول چهار سال گذشته هر دلار بين 1/6 تا 2/6 به يوآن قابل تبديل بوده است، ادامه داد: اگر اقتصاد کشور ما هم به اين نقطه برسد پيمان‌هاي پولي مي‌تواند اقدام درستي باشد و باعث شود بسياري از مبادلات آسان تر انجام شود. اما در حال حاضر براي ما چنين شرايطي وجود ندارد. در وضعيت فعلي بهتر است که مبادلات مان را با ارزهاي معتبر دنيا انجام دهيم. چين وقتي به سراغ پيمان‌هاي دو جانبه مي‌رود بيش از4500 ميليارد دلار در يک سال مبادلات تجاري دارد، در حالي اين رقم براي اقتصاد ما حدود 100 ميليارد دلار است لذا بايد الگويي را انتخاب کنيم که با شرايط اقتصاد‌مان تطبيق داشته باشد.
وي ياداور شد: چين دومين اقتصاد دنيا و بزرگترين تاجر دنياست؛ يعني در زمينه تجارت جهاني با پول محلي چين در بالاترين نقطه دنيا قرار گرفته است و ما نمي توانيم خودمان را با چين مقايسه کنيم
