در حدود 36 سال از عمر نظام مقدس جمهوری اسلامی می گذرد ولی تاکنون نظام و کشور ساختار مشخص و ثابت و خط مشی اصولی اقتصادی نداشته است.
بدون شک تمام دولت های گذشته نظام و دولت فعلی تدبیر و امید اعتیاد داشته و دارند و آن هم اعتیادی خطرناک و آینده سوز برای نسل فعلی و خصوصاً نسل های آینده ، بنام اعتیاد نفتی!
هزینه کردن نادرست درآمدهای نفتی ، گاز و 67 نوع ماده معدنی بدون توجه به اینکه نفت و معادن سرمایه ملی و دارایی تمام نسل ها می باشد و می بایست ذخیره و در جهت راه اندازی صنایع زیربنایی سرمایه گذاری شود ، ولی متاسفانه سرمایه گذاری نمی شود! نفت و معادن کشور علاوه بر نسل کنونی به نسل های آینده هم تعلق دارند.
وابستگی هزینه های دولت به درآمدهای زیرزمینی و خدادادی تعطیل و نیمه تعطیل شدن تولید و صنعت در کشور را به همراه دارد.
در چنین سیستم های اقتصادی تنها نهادها ، بنگاه ها ، بانک ها و کسانی که وابسته به قدرت هستند و در فعالیت های اقتصادی ، واردات ، کارخانه داری ، مخابرات و معدن داری سودهای کلان و بی حساب و کتاب می برند معمولاً یا مالیات نمی پردازند و یا مالیات حقه را به دولت نمی دهند.
از دیگر معضلات اینگونه سیستم های وابسته به منابع نفتی اقتصاد زیرزمینی و درآمدهای غیرشفاف ، عدم پرداخت مالیات ، سوء استفاده از رانت تا جائیکه با تغییر یک دولت و آمدن دولت بعدی هزاران رانت و زد و بند از رقیب قبلی رو می شود و مجدداً همان کارها به شکل پیچیده تر توسط افراد جدید تکرار می شود و در سال های اخیر شاهد تخلف های هزار میلیاردی بوده ایم و جالب است توسط دولت های بعدی معمولاً روشن گری می شود ولی در کشورهای مترقی معمولاً روزنامه نگاران و افراد خارج از دولت و احزاب دست به افشاگری می زنند. از دیگر معضلات این نوع سیستم اقتصادی مثلاً در چند ماه گذشته وزیر بهداشت می فرمایند بیش از 30 درصد پزشکان ما دلال شده اند یعنی قشر تحصیل کرده !!! حتی در بخش ورزش ، هنر و فرهنگ این اتفاق می افتد . مثلاً در بسیاری از خبرها می شنویم که بخش عظیمی از مقدار پولی که یک فوتبالیست دریافت می کند به چندین واسطه دولتی و غیردولتی تعلق می گیرد و یا صدها شغل دیگر در کشور وجود دارد که اصلاً مالیات نمی دهند و نمی شود به همه آنان اقتصاد زیرزمینی اتلاق شود ولی جریان کار این صدها شغل نشان می دهد که فعالیت های مولد در اقتصاد بیمار ما به یک اصل تبدیل شده است. اینکه در یک اقتصاد بیمار و معتاد به منابع زیرزمینی همه یا اکثر فعالان اقتصادی در فکر دلالی هستند می طلبد تا دولتمردان به این امر توجه کنند که اقتصاد زیرزمینی در کجا ها فعال است و چگونه می شود به سمت شفاف سازی و شناسایی برای جلوگیری از رانت و دریافت مالیات قانونی سوق داده شوند تا اقتصاد پویا در تولید ، صنعت و کشاورزی جلوه کند و هزینه های کشور از طریق دریافت مالیات اداره شود. آن هم مالیات از صاحبان قدرت و نهادهای بزرگ نیمه دولتی و حتی نظامی و کسانی که فعالیت اقتصادی آنان سودآور است . متاسفانه دولت دیواری کوتاه تر از حقوق بگیران و کسبه جزء نمی بیند.
روابط عمومی شرکت تعاونی لیتوگرافان