مدیر 
زندگی می کنیم : یاد می گیریم : یاد می گیریم : زندگی می کنیم . زیرا بدون تغییر و تغییر نمودن یادگیری امکان ندارد.
رفتار انسان در طول زندگی پیوسته در حال تغییر و تحول است و این تغییر چنانکه مکرر گفته شده است یا در نتیجه رشد و نمو طبیعی انجام می گیرد مانند قد و وزن یا در اثر ارتباط با دیگران مانند آشنایی با آداب و رسوم و رعایت آنها ، کسب مهارت خواندن و نوشتن و حساب کردن ، به بیان دیگر انسان از روز تولد تا پایان عمرش دائماً رفتارش را در ارتباط با عوامل مختلف تغییر می دهد و تجربه های گوناگون کسب می نماید.
علاوه بر این نهادهای اخلاقی ، دینی ، سیاسی ، حکومتی ، اقتصادی و تربیتی رفتار ما را کنترل می کند بنابراین انسان تا حد وسیعی هر دو محیط طبیعی و اجتماعی را که خود در آن زندگی می کند شکل می دهد و همین محیط هم به نوبه خود به او شکل می بخشد.
مدتهاست که صنف چاپ دچار مشکلات زیادی که می توان در گوشه و کنار و در دنیای مجازی مکرر دید که خود اعتراف به وضعیت نامناسب و سوء استفاده مشتری می گردد. فکر می کردم که چه خوب همه ما می توانیم با قلم های توانا دردهایمان را بیان کنیم.
رکود ، بیکاری ، مالیات بر ارزش افزوده ، تعرفه های جاری ، اجاره ، کارگر ، مواد مصرفی ، بی مهری مسئولین ، عدم شناخت از صنف ، آب ، برق ، گاز ، برگشت دستمزد ، عدم توان پرداختی ها و غیره ....
در بخش دیگر راهکارهایی مانند دیدن مسئولین ، تقاضای عدم پرداخت مالیات ، کمک گرفتن برای رونق کار و به عبارت درست به مشکلات از پایین نگاه کردن و حاصل هیچ تغییرات و مشکلاتی که ما هیچگونه دخالتی در آن نداشتیم ولی مال ماست . بزرگی می گفت من از خون بدم می آید ولی در رگهای من هست. من به چرای آن فکر نمی کنم . به این می اندیشم که در حال حاضر این مشکل را دارم می بایست با آن کنار بیایم و آن را حل کنم.
در چنین شرایطی می بایست از بالا به مشکلات نگاه کرد و بر اساس تفکر خودمان و تدبیر جمعی حل شود.
سراسر مشکلات صنف ناشی از رکود و بیکاری مراکز کارمان است . اگر یک واحد صنفی کار کند و درآمد کافی داشته باشد نیاز ندارد که برای پرداخت های رسمی و غیر رسمی دچار سکته شود.
پس دریافتیم که باید مشکل رکود و بیکاری را حل کنیم و در این مورد فرض کنیم که هیچ مسئول یا دولتی نمی تواند به ما کمکی کند و خود به تنهایی باید چرخ آسیاب خود را بگردانیم و به خوبی می دانیم که برای خروج از بحران صنفی بازار و نیاز داخلی ناتوان است . پس اندیشه های فراتر از بازار داخل را دنبال کنیم و تلاش نماییم که توانایی های خود را به دیگر کشورهای کوچک و بزرگ ثابت نمائیم.
بدین منظور پیشنهاد می کنم در قالب یک تشکل فراگیر صنفی ( مثلاً شرکت سهامی خاص ، فراکسیون ، سازمان غیردولتی و یا هر نام دیگر ) کلیه اعضای صنف توانمندی های واقعی خود را از لحاظ فنی یا مالی یا ارتباطی روی میز قرار داده و دفاتری را در کشورهای هدف دور و نزدیک ایجاد نموده و با قیمتی مناسب و کاری درست بازاریابی نمائیم و در این مورد علاوه بر بازاریابی انتقال خدمات اعم از روش کار ، کارگر و ایجاد مراکز آموزشی برای کشورهای در حال توسعه و تربیت نیروی متخصصین و یا انتقال امکانات خود به دیگر کشورها برای ایجاد کار و کسب درآمد و فقط با هدف کسب درآمد برای اعضای تا زمان پایان رکود و بیکاری .
این بحث دارای ابعاد بسیار گوناگون و مختلف است که در صورت مورد توجه قرار گرفتن کلیات می توان به آن پرداخت. و این نتیجه گیری حاصل شود که در صورت موفقیت ما توانستیم مشکلات خود را نه از طریق دریافت و کمک مسئولین و دولت بلکه با توانمندی های خود و باور این مطلب که تنها خودمان برای خودمان فکری کرده ایم بر مشکلات غلبه نمائیم.
آمین
سعید فیروز
